Alle dieselolie voor wegverkeer moet voldoen aan de EN590-norm. Deze norm wordt vanaf 2000 in het kader van de Euro 3 emissie-eisen aangehouden.

Als we de verschillen met de voorheen gebruikte dieselbrandstof bekijken (meestal is rode dieselolie of huisbrandolie niet op EN590-kwaliteitsniveau), zien we dat het zwavelgehalte tot 350 mg per kg (ppm) is verlaagd. Het zwavelgehalte bedroeg 500 ppm. De dichtheid was niet vastgelegd, maar 860 kg/m3 was een goede waarde. De EN590-dieselolie mag hooguit 845 kg/m3 halen.

Het cetaangetal was hooguit 49 en ligt nu op 51. Er is een anti-slijtage test (HFRR) voor EN590-brandstof om schade aan brandstofpompen en verdelerinspuitpompen te voorkomen. De gerenommeerde brandstofmaatschappijen voegen aan EN590-dieselolie nog een additievenpakket toe. Dit bevat naast reinigende producten, anti-schuimvoegingen en soms ook een verbrandingsverbeteraar.

Wat hebben we aan deze informatie? Het lagere zwavelgehalte is nuttig voor de katalysator en het milieu. De hogere dichtheid van rode diesel kan een lager verbruik of hogere prestaties opleveren, maar dan moet de verbrandingswaarde hoger zijn. Dat hoeft niet zo te zijn. Het cetaangetal speelt vooral een rol bij de koude start, hoe hoger de waarde des te sneller en geruisarmer komt de verbranding op gang. De additieven zijn van belang bij het tanken, smeren en schoonhouden van het hele systeem, inclusief de verstuivers.

Samengevat: rijden op niet EN590-dieselolie gaat heus wel, maar als de emissie- en levensduureisen een rol spelen zijn ze niet voor niets verboden in wegvoertuigen.