Ir. R.C. Rijkeboer van TNO legt uit waarom deze middelen niet werken: “Er zijn in onderzoekslaboratoria vele antiklopmiddelen getest en niet goed bevonden. Gedurende de tweede wereldoorlog werd er (voor zover bekend) uitsluitend met loodverbindingen (TEL en TML) gewerkt.

Nu nog bevat AVGAS (Aviation Gasoline) een hoog percentage lood. In Engeland is er sinds enkele jaren zelfs een wet van kracht die stelt dat er met dit soort ‘apparatuur’ niet meer geadverteerd mag worden, tenzij een onafhankelijk onderzoek heeft aangetoond dat het echt werkt.

De enige oplossing zonder van onduidelijke spulletjes gebruik te hoeven maken, is het iets later afstellen van het ontstekingstijdstip. Dat zorgt helaas voor iets vermogensverlies en een geringe toename van het brandstofverbruik. Maar dat voorkomt heel effectief het risico van detoneren bij hoge toeren, high-speed knock. Daarbij wordt er onherroepelijk schade toegebracht aan onderdelen van de verbrandingskamer. Beschadigde zuigers zijn vaak het gevolg. In het algemeen is een 5′ later afgesteld ontstekingstijdstip voldoende om high-speed knock te vermijden. De motorfabrikant zal nauwkeuriger kunnen opgeven hoever de ontsteking moet worden versteld.

Voor het probleem met het inslaan van de klepzittingen zijn er twee oplossingen: ofwel een toevoeging aan de benzine ofwel het monteren van speciale klepzittingen. Wat de toevoeging betreft, wordt er in Europa gewerkt met kalium verbindingen. Deze loodvervanger is in aparte verpakkingen te koop. In het Engels heet kalium: potassium. De speciale klepzittingen zijn niet zonder grote inspanningen en kosten aan te brengen. Het loont alleen bij een cilinderkoprevisie.”