De Zuid-Afrikaan Musk verdiende veel geld met computerprogramma’s, vooral als mede-oprichter van het PayPal betalingssysteem. Met dat geld stortte hij zich op toekomstvisies zoals commerciële ruimtevaart in het SpaceX project, en elektrisch vervoer voor schone lucht met Tesla auto’s.
Tussen het heelal en lokale verplaatsing zit nog een groot gebied, waarin Musk zojuist zijn Hyperloop idee heeft gelanceerd. Voor vervoer over middellange afstand met supersnelheid, die treinen en vliegtuigen te kijk zet.

Buizenpost

Geruime tijd prikkelde Elon Musk ons met suggesties over een vervoersysteem met bijna de geluidssnelheid, en zonder idioot hoge kosten. Maar hoe dat moet werken, wil hij nu pas kwijt.
Het lijkt wel op buizenpost; een buis waardoor shuttles met passagiers voortgestuwd worden op lucht. Als reactie op het plan om in Californië voor verschrikkelijk veel geld een hogesnelheidstrein tussen Los Angeles en San Francisco te maken.

Concurrent voor de reisauto?

De Hyperloop zou deze bijna 600 km afstand in een halfuur kunnen overbruggen, als hij met 1100 km/h door zijn buis snelt. Daar kan ook een vliegtuig niet tegenop, zelfs als je alleen de pure vliegtijd rekent.
Natuurlijk ga je geen buizen over (of onder) oceanen trekken. Het zal gaan om afstanden van één tot enkele honderden kilometers. Ideale aanvulling op elektrische auto’s, misschien, die niet zo ver kunnen komen zonder opladen? Ofwel een toekomstbeeld voor personenvervoer met alleen elektrische stadsauto’s en Hyperloops?

Magneetaandrijving

Bij buizenpost zorgt luchtafzuiging (deel-vacuüm) voor transport van kokers door het buizensysteem. Musk dacht meer aan het idee van een zwevende magneettrein, die bijna wrijvingsloos glijdt op een elektromagnetisch kussen dat meteen als aandrijfsysteem dient.
“Zoiets als de ronde inductiemotor in de Tesla Model S, maar dan doorgeknipt en in de lengte uitgerold”, zegt Musk. Elektromagneten trekken shuttles door een buis, maar houden ze niet omhoog zoals bij een magneettrein.
Heeft een magneettrein maar heel weinig ‘rolweerstand’, er is zeker bij hoge snelheid wel veel luchtweerstand. Daar kom je vanaf als je hem door een buis laat gaan die je vacuüm trekt: weg lucht, weg luchtweerstand. Alleen moet de trein dan weer een zware drukcabine hebben zodat passagiers niet zonder lucht zitten.

Luchtkussen

Hier kwam Musk op een heel andere gedachte, bijna geniaal simpel: als je nu de stuwdruk voorop de shuttle wegzuigt met een elektrische compressor, en achter de shuttle weer uitblaast?
Deels gebruik je de opgebouwde luchtdruk om de shuttle in de buis op een luchtkussen te heffen, dan glijdt hij ook uiterst wrijvingsloos. En je hebt deels straalaandrijving door lucht naar achter uit te blazen.
De compressor voorin de shuttle zou op een accu kunnen draaien, die niet bar veel vermogen hoeft te leveren. Musk liet uitrekenen dat de shuttle maar om de 110 km een elektromagnetische zet nodig zou hebben om op snelheid te blijven.

Niet duur?

Voor de voeding van die voortstuwingsmagneten zou de buis zonnepanelen bovenop krijgen, die volgens Musk meer stroom opleveren dan de elektromagneten verbruiken.
De buis en aandrijfenergie zouden zo niet duur zijn. Klein vraagje: om de shuttle op gang te brengen en af te remmen heb je ook elektromagneten nodig, is dat meegerekend?
Musk wil niet zelf Hyperloops gaan bouwen, hij ziet het als een (modern!) ‘open source’ idee dat anderen kunnen oppikken om uit te voeren. Maar het klinkt tenminste als een goed idee. Is dit de toekomst?