Veel wordt er op de website van het Zwitserse Innomot niet gemeld over de voorgeschiedenis. Naar we begrijpen draaide een testmotor al in 2010, maar pas dit jaar werd de publiciteit gezocht.

Draaiende radiale dubbelzuigermotor

Het bovenstaande gaan we even stap voor stap langs, om een idee te krijgen hoe de Hüttlin-motor werkt. Om te beginnen met dubbele zuigers, twee sets in het prototype. Die zuigers bewegen in cirkelvormige buizen heen en weer, vandaar een ‘radiale’ motor.

Poorten in de wanden van de gebogen cilinderbuis verzorgen in- en uitlaat, ergens in de buis steekt een bougie voor de ontsteking. Hoewel met hogere compressie ook een diesel mogelijk zou zijn, zonder bougie.

Onderop de zuigers, dat wil zeggen niet aan verbrandingskamerzijde, zitten grote rollen. Deze rollen lopen door een soort achtbaan, een slingerende loopbaan die het hele samenstel van zuigers en cilinderbuis laat draaien. Draaiende radiale dubbelzuiger, dus.

Kracht-kogel

Ook een bewegende animatie helpt niet zo gauw te doorgronden hoe het allemaal in beweging komt. In plaats van rollen worden een soort biljartballen onderaan de zuigers getoond. Deze ballen lopen door een vast gemonteerde glijbaan

Het slingerende verloop daarvan dwingt de motor tot draaien, dwars op de beweging van de zuigers. De aan elkaar verbonden zuigers zitten opgesloten in de glijbaan, en zijn verder nergens aan verbonden. Buiten de (dubbele) glijbaan steken aan weerskanten de gebogen cilinderbuizen uit, die uiteraard mee moeten draaien met de zuigers.

Buitenom dat geheel zit een huis dat een mooie kogelvorm kan hebben, waar Herbert Hüttlin erg dol op is. Op die kogelvorm komt weer een rotor met permanente magneten, omringd door een huis met spoelen. Dat is tenminste de bedoeling, of de proefmotor dat elektrisch deel al heeft blijft nog wat duister.

Motor plus generator

Het idee is dat de verbranding die de zuigers uiteen drukt, via de ‘biljartballen’ en de slingering in de kogelbaan een draaiende beweging oproept. Dat alles om een hol draaipunt, waar middenin de proefmotor aan weerszijden een bougie steekt.

De elektrische componenten buitenop de kogelmotor dienen om stroom op te wekken. Maar je kunt er natuurlijk ook stroom doorheen sturen, dan werkt het als een elektrische startmotor. Er is dus een generator ontwikkeld met verbrandingsmotor binnenin.

Hiermee zou Hüttlin stroom willen opwekken voor elektrische aandrijving. Zijn kogelmotor kan dan mooi gelijkmatig belast permanent draaien. Uit 2x 590 cc inhoud zou 63 kW komen, en maximaal 290 Nm. Het werkgebied zou tussen 300 en 3000 t/min liggen.

Kleiner, lichter, simpeler

Met minimale aanpassing kan de Hüttlin-motor ook dienen als elektrisch aangedreven compressor. Auto’s zouden ook elektrisch aangedreven moeten worden, met deze kogelronde Hüttlin-motor/generator als range extender voor als het accupakket leeg raakt.

Het proefmodel van de motor is prachtig afgewerkt, echt Zwitsers zouden we zeggen. De heer Hüttlin heeft Innomot als constructiebureau in Zwitserland, en een machinebouw-werkplaats in Duitsland die proefonderdelen maakt.

Volgens de uitvinder is zijn motor sterk ruimte- en gewichtsbesparend, en bevat hij veel minder onderdelen dan een gewone verbrandingsmotor. Dat zou hem ideaal maken als range extender, die weinig plek inneemt naast een elektrische aandrijfmotor met toebehoren, en weinig weegt zodat een zwaar accupakket minder bezwaarlijk is. Hoeft geen groot accupakket te zijn, want je kunt zonodig verder op de Hüttlin-motor/generator.

De uitvinder had al moeite met voldoende afdichting, voordat deze proefmotor wilde werken. Wij vrezen sterk dat die afdichting onmogelijk goed is te krijgen, bij de ingewikkelde inwendige bewegingen. Waardoor het motorrendement slecht zal zijn, en de interne vervuiling. Bij de smering van al die rondslingerende delen hebben we ook onze twijfels. Maar mooi bedacht, dat wel.

Peter Fokker (Redactie AMT)