Wanneer je adviseert over financieel beheer en verzekeringen is het erg belangrijk veranderende risicoprofielen op tijd te herkennen. Het multinationale bedrijf Aon denkt dat auto’s op stroom heel wat gevolgen hebben voor risico’s en verzekeringen. Bij de automobilist, het autobedrijf, maar ook bij tankstations, openbare diensten en energiebedrijven.

Op zich zit daar zeker wat in. Alleen helpt een analyse van gevolgen niet erg, als deze vooral gebaseerd lijkt op kretologie waarmee voorstanders van elektromobiliteit ons om de oren slaan.

Redelijke risico’s

Een persbericht onder de kop ‘automonteur wordt elektromonteur, autoverkoper wordt mobiliteitsadviseur’ geeft al de verwachting aan van grote veranderingen. Op korte termijn, want ‘de elektrische auto is op het punt van volwassenheid beland’.

Aon denkt dat snellaadstations ‘de norm worden’. ‘Daaraan moeten infrastructuur, bekabeling en thuislaadvoorzieningen worden aangepast’. Omgaan met grotere elektrische vermogens brengt inderdaad risico mee voor de automobilist, de monteur, hulpdiensten en ieder die met oplaadpunten te maken heeft.

Omdat de elektrische auto zo stil is en snel kan optrekken vreest Aon hoger ongevalsrisico, zoals aanrijding met nietsvermoedend langzaam verkeer. Maar ook risico van kortsluiting, bij ondeskundig gebruik van auto of oplaadpunt. En hoe zit het bij botsingen, zou de peperdure accu niet beschadigd worden, of verhoogd brandrisico opleveren?

Geen paniek

Er zou sprake zijn van laadstations die wel 64 A leveren, waar een jaar geleden nog maar 11 A mogelijk was. Is volgens Aon de 16 A zekering thuis een nieuwe vinding? Menen ze dat nu zomaar toestemming komt overal met industriële krachtstroom te gaan snelladen?

Anderzijds nog nooit gehoord over snellaadstations van wel 50 kW of meer, die ruim boven 64 A bij 400 V komen? Niet nagevraagd dat snellaadstations serieus duur zijn (denk aan 30.000 euro), zodat ze nauwelijks binnen het jaar als paddenstoelen uit de grond gaan schieten, laat staan ‘de norm worden’?

‘Momenteel is men bezig met de introductie van draadloos inductieladen. Binnen het jaar zal snelladen net zo vlot gaan als tanken aan de pomp’. Nee, inductief laden zit in het experimentele stadium, van ‘introductie’ is nog lang geen sprake. Nee, snelladen in een minuut of vijf wordt zeker niet binnen het jaar, en misschien wel nooit de standaard. Niet met de accu’s die nu bekend zijn.

Aangepaste botsproeven

Met de ‘volwassenheid’ van de elektro-auto valt het ook wel mee. De meest optimistische schatting is dat er dit jaar 3000 nieuw verkocht worden, een half procentje van de totale markt. En na het eerste kwartaal lijkt zelfs die 3000 in de verste verte nog niet haalbaar.

Aon heeft gezien dat Euro NCAP de eerste proeven met een elektro-auto heeft gedaan. ‘Maar er zouden ook botsproeven van achter gedaan moeten worden’. Gelukkig, maar als Aon even verder had gekeken, zitten die wel in typekeuringen.

Aon noteert dat al bijna vijftien jaar hybrides op de markt zijn, maar heeft kennelijk weer niet door dat er daarom al pakweg een miljoen op de wereld rondrijden. Met accu’s erin, en met wel eens botsingen, dus al ruime ervaring wat er dan met accu’s gebeurt. Niks bijzonders.

Plotselinge waardedaling

Wat Aon ook heeft meegekregen is dat accu’s nogal duur zijn. Hieruit trekken ze de merkwaardige conclusie dat de nieuwwaarderegeling bij diefstal en total loss in de verzekering voor elektrische auto’s langer moet zijn. Hoewel ze anderzijds verwachten dat snel stijgende verkoop van elektrische auto’s die accu’s veel goedkoper gaat maken.

Ze zijn verder bang dat de accutechniek heel snel ontwikkelt, waardoor elektrische auto’s met ‘oude’ accutypes net zo snel waarde verliezen. Pure speculatie, gebaseerd op niets anders dan dat liefhebbers van elektrisch rijden hopen op aanstaande grote doorbraken in accutechniek. Zulke plotselinge doorbraken zijn er nog niet geweest, en worden door onderzoekers of fabrikanten ook niet verwacht.

Voor het autobedrijf ziet Aon een ‘sterk veranderend risicoprofiel’. ‘Het aftersales traject met betrekking tot advisering over laadinfrastructuur wordt door de dealer ingevuld’. In gewone taal verwacht Aon blijkbaar dat dealers aansprakelijk worden voor een veilig en schadevrij verlopend laadproces.

Hoezo, is de dealer nu aansprakelijk als de automobilist benzine in plaats van diesel in de tank stort, of iets anders doms met zijn auto aanricht? Of is er enige aanwijzing dat dealers bij de auto ook laadapparaten gaan verkopen en installeren?

Doodknuffelen

Voor de opstelling van deze ‘toekomstvisie’ raadpleegde Aon enkele leasebedrijven, TNO, KEMA, E-laad, New Motion, Renault, Nissan, het Platform Elektrische Mobiliteit en nog veel meer. Helaas zien we steeds vaker dat serieuze bedrijven zoals Aon meegaan in onwerkelijke en voorbarige aannames over razendsnelle opkomst van elektrisch rijden, die al begonnen zou zijn.

Ze wijzen op de risico’s van grote stroomvermogens, maar pleiten tegelijk voor versoepelen van regels, om maar heel snel laadstations te bouwen. Ze wijzen zelfs op het risico van slechte publiciteit over elektrisch rijden als er eens ongelukken mee gebeuren, wat de overheid met ‘pro-actief crisismanagement’ zou moeten voorkomen.

Aon gaat mee op de stroom van overspannen verwachtingen voor elektrisch rijden. Dááraan zit een groot risico. Namelijk dat elektrisch rijden wordt doodgeknuffeld, omdat het aan die verwachtingen niet kan voldoen.

Peter Fokker (Redactie AMT)