De organisatie van de Panasonic World Solar Challenge heeft in de vorige edities zijn doel bereikt. Zonneauto’s reden met de gemiddelde snelheid van gewone auto’s dwars door Australië. Het volgende doel is de zonneauto te laten voldoen aan eisen voor meer alledaags gebruik. Met een paar reglementswijzigingen maakt de organisatie een voorzichtig begin.

Hoger, zwaarder en zwakker

Zo is het zonnecellenoppervlak teruggebracht van 9 naar 6 m2 en moet de coureur in het vervolg vrijwel rechtop zitten. Verder maakt de organisatie een einde aan de inzet van door anorexia geteisterde minibestuurdertjes. De coureur moet nu 80 kg wegen. Zo niet, dan gaan er zandzakken mee.

Kortom, zonnecelauto’s worden hoger en zwaarder en moeten het doen met minder vermogen. Voorwaar een uitdaging om er dan nog de vaart in te houden.

Delft: “Minder weerstand”

De studenten van het Nuon Solar Team uit Delft richten zich op het nog verder verlagen van de rijweerstanden. Zo hebben ze hun Nuna 4 vrijwel geheel uit koolstofvezel opgebouwd om het autogewicht tot 190 kg te beperken.

Super Cw

Daarnaast kreeg de luchtweerstand extra aandacht. Weliswaar nam door de grotere hoogte het frontaal oppervlak toe, maar de Cw-waarde daalde. Samen levert dat een luchtweerstand op die maar ongeveer 1/6 is van die van een gewone personenauto.

Licht rollen

De rolweerstand is zelfs maar 1/10 van die van een gewone auto. Dat dankt de Nuna 4 voor een belangrijk deel aan de speciaal voor dit doel ontwikkelde met stikstof gevulde Michelin-slicks.

Slimme cruise control

Ook in de verbetering van de adaptieve cruise control staken de Delftse studenten de nodige energie. Adaptieve cruise control in een zonneauto? Zeker! Als het een stukje verder op de route nu bewolkt is en straks niet meer, is het beter om even rustig aan te rijden om straks de volle zon te pakken. Vandaar dat een auto bomvol meetapparatuur ongeveer een uur op de Nuna 4 vooruit rijdt. Die berekent steeds de optimale snelheid en seint die draadloos door naar de cruise control van de Nuna. De auto versnelt en vertraagt dan zelf en de bestuurder hoeft alleen maar te sturen.

Twente: “Meer vermogen”

Dankzij die slimme ACC winnen de Delftse studenten een deel van het vermogen terug, dat verloren ging door de reglementswijzigingen. Ook het Solar Team Twente bedacht een aantal slimmigheidjes met dat doel.

Kantelend zonnedek

Allereerst kunnen ze het zonnedek van hun Twente One nu ook kantelen tijdens het rijden. Zo vallen de zonnestralen onafhankelijk van de stand van de zon altijd zo veel mogelijk loodrecht op de cellen. Bovendien zorgt het gekantelde dek bij zijwind voor een zeileffect. En dus rijdt de auto niet alleen op zonne-, maar ook op windenergie.

Wandelende zonnecellen.

Nog meer vermogen winnen de Twentenaren dankzij de Fresnel-lenzen die ze boven hun zonnecellen hebben geplaatst. Die projecteren 7,5 m2 zonlicht op de 6 m2 zonnecellen. Tenminste, als de gefocuste bundels zonlicht precies op de zonnecellen vallen. Om dat voor elkaar te krijgen zorgt een translatiesysteem dat de zonnecellen zich onder de lenzen verplaatsen. De Twentse studenten hebben op dit ingenieuze systeem patent aangevraagd.

Gewoon?

Al met al lijken zonneauto’s met hun vleugelvorm en al die hightech nog steeds niet echt gewoon. Maar ja, wie weet wat we straks gewoon vinden?

Erwin den Hoed (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)