Er was eens een landje met héle vuile lucht. Om daar iets aan te doen bedachten de politici van het koninkrijkje een ‘pakket van maatregelen’. Het retrofitroetfilter was een belangrijk onderdeel van dat pakket.

Minder roet

Goed, dat was dan misschien niet zo effectief als een af-fabriek roetfilter. “Maar”, zo hadden de politici hun ambtenaren laten uitzoeken, “het kon de roetuitstoot van dieselpersonenauto’s wel met zo’n 30 tot 40% verminderen”.

Geld voor schone lucht

Dus maakten de politici bekend dat eenieder die achteraf een roetfilter liet onderbouwen voortaan kon rekenen op 500 euro’s uit ‘s lands schatkist.

Hoopvol keken de politici naar buiten. Zou er al een menigte staan om te juichen over het pakket aan maatregelen? En zou de lucht al schoner zijn?

Kwantiteit en kwaliteit

Helaas, er stond geen menigte. Er stond maar één man. Hij heette Michiel Makkee. En hij was onderzoeker aan een technische universiteit. “Jullie maken de lucht alleen maar viezer”, riep hij. “Het retrofitroetfilter vermindert niet alleen de kwantiteit van het roet, maar ook de kwaliteit!”

Kankerverwekkende PAK’s

De kritische onderzoeker had sterke aanwijzingen dat het retrofitroetfilter (in tegenstelling tot af-fabriek filters) grotere deeltjes oxideerde tot kleinere. “En”, wist heel het koninkrijk: “Kleinere deeltjes zijn gevaarlijker dan grotere.” Makkee vermoedde zelfs dat in die achteraffilters de gevreesde en kankerverwekkende oxy- en nitro-PAK’s zouden kunnen ontstaan.

Geen bewijs

“Je hebt geen enkel bewijs”, riep de verantwoordelijke minister door het raam. En tegen het volk dat op al dat geroep afkwam, zei ze plechtig: “Misschien neemt de uitworp van die hele schadelijke deeltjes wel wat toe, maar de totale gezondheidsbalans slaat toch door in de richting van het achteraffilter.” Natuurlijk had ze daarvoor zelf ook geen bewijs, maar dat hoeft ook niet in een sprookje.

Onderzoek

Toch zat het de minister niet lekker. Ze draaide zich om en gaf haar ambtenaren opdracht om onmiddellijk uit te zoeken hoe het nou zat met die schadelijke deeltjes.

Happy end?

Grote vraag: Krijgt dit sprookje een happy end? De kans daarop is in het algemeen groter als zo’n onderzoek plaatsvindt vóór in plaats van tijdens de uitvoering van het maatregelenpakket.

Ander pakket

Verder had het pakket natuurlijk best ook andere onderdelen kunnen bevatten. Wellicht was het goed geweest om de controle op de uitstoot tijdens de APK te verbeteren. Misschien zou de maximale K-waarde naar beneden moeten? Of misschien zou het retrofitsubsidiepotje besteed kunnen worden aan een verbetering van de roetmeetprocedure?

En ze leefden nog…

In plaats daarvan lieten de politici onderzoeken of er misschien minder vaak ge-APK-aad zou kunnen worden. Zou dat werkelijk leiden tot een lang en gelukkig leven?

Erwin den Hoed (Auto & Motor TECHNIEK)