Op 1 maart werden de uitkomsten bekend van een test op 110 banden van 45 merken. Daarvan voldeed 11% niet aan de voorschriften. Toevallig of niet, het ging daarbij steeds over in China geproduceerde banden.

Het resultaat van dit onderzoek biedt ETRMA aan bij de Europese Unie en nationale overheden. Men roept daarbij op de REACH-regels van de EU te handhaven en overtreders aan te pakken.

Verkoop al een jaar verboden

Waar gaat het over? Het REACH-verdrag van de EU gaat over de verwerking van giftige en ziekmakende stoffen door de industrie. Een van die groepen stoffen zijn PAKs, Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen, onder meer te vinden in olieproducten.

Voor de fabricage van bandenrubber worden zulke olieproducten gebruikt. ETRMA geeft aan dat ze vooral grip en slijtvastheid van het rubbermengsel verbeteren. Er zijn oliesoorten met veel en met weinig PAKs. Om die laatste soort te gebruiken moeten rubbercompounds worden aangepast, zodat grip en slijtvastheid niet lijden.

Uiteraard kost die aanpassing onderzoek en geld. Europese bandenfabrieken, en vele daarbuiten, hebben deze aanpassing gedaan. Een deel van de Chinese fabrieken deed dat niet, om goedkoper te produceren. Ondanks dat na 1 januari 2010 geproduceerde banden in de EU niet verkocht mogen worden als er olie met hoog PAK-aandeel bij is gebruikt.

Niet heel gevaarlijk

Waar het de European Tyre and Rubber Manufacturers Association om gaat, is valse concurrentie. Ze onderzochten overigens zowel banden voor personenauto’s als voor motorfietsen en bedrijfswagens. Niet alle Chinese fabrieken vielen door de mand, maar wel zeven stuks. Niet te klagen viel over banden uit Turkije, Korea, Taiwan, Thailand of Indonesië.

ETRMA is wel zo eerlijk te relativeren hoeveel gevaar onze gezondheid kan lopen. PAK-olie wordt niet rechtstreeks in banden verwerkt, alleen sporen ervan komen in het rubber. Slijtage brengt rubber met een ietsje PAKs in het milieu.

“Maar”, zegt ETRMA, “deze stoffen komen ook in de natuur voor, of bijvoorbeeld in sigarettenrook, banden voegden daaraan erg weinig toe. Er is geen direct gezondheidsgevaar bij rijden op banden met teveel PAKs”.

Principekwestie

Voorzitter Francesco Gori, directeur bij Pirelli, heeft er geen moeite mee als regels voor PAKs in autobanden gesteld worden, mits ieder zich er dan ook aan houdt. Dat gebeurt dus niet, ETRMA kocht vorig jaar voor zijn test in drie Europese landen banden bij de bandenhandel.

Vooruitkijkend naar de verplichte bandenlabeling (rolweerstand/natte grip/geluid) vreest de organisatie dat ook daar de hand mee gelicht gaat worden. Geen goede metingen, of doodgewoon valse resultaten op het label. Daarom wil ETRMA dat er iets gedaan wordt om naleving van EU-regels af te dwingen. “Anders zijn regels zinloos”, stellen ze terecht.

Helaas doet de EU zelf weinig aan controle op de naleving, ze vinden dat nationale overheden dat maar moeten doen. Inclusief het instellen van sancties, zoals bijvoorbeeld een forse boete. Naar de letter van de wet is een bandenimporteur verantwoordelijk om na te gaan of hij PAK-arme banden geleverd krijgt.

Peter Fokker (Redactie AMT)