Wanneer we nu kijken naar de prestaties die de allereerste generatie van de DAF neerlegde is wel duidelijk waarom jarenlang zo smalend is gedaan over de auto’s van dit merk. Mogelijk had dat wat minder kunnen zijn als meteen met de 750 was begonnen.

Nieuw motorontwerp

Natuurlijk lagen de eisen aan een auto rond 1960 een stuk lager dan nu. Zelfs als je dat meerekent is goed voorstelbaar dat een top van 90 km/h wel mager is. Terwijl de continu variabele transmissie van toen ook geen troost bood met relatief goede acceleratie. Want we hebben alle begrip dat men toen al 0-80 km/h in 35 seconden erg traag vond.

Daar hadden de Van Doorne’s zich kennelijk nogal op verkeken. We lezen in AMT, altijd goed op de hoogte, dat ze nog wel hadden geprobeerd de oorspronkelijke 590 cc motor achteraf te vergroten. Maar dat ging niet, zodat tot een nieuw motorontwerp besloten werd.

Tal van verfijningen

Daar moest AMT natuurlijk het fijne van weten. De presentatie in 1961 van de DAF 750 werd dus aangegrepen om deze geheel nieuwe motor te belichten. Het bleef een tweecilinder met geforceerde luchtkoeling, maar veel details waren nieuw.

Daar bleef het niet bij, na twee jaar productie had DAF een heel lijstje van verbeterpunten opgedaan. Wat dat op het technische vlak meebracht lichtte AMT allemaal toe.

Dat alles werd bekroond met het verschijnen van de luxeversie Daffodil. Dat kon haast niet meer stuk, moesten we toen wel denken. Een ‘schlager’ zou de vernieuwde DAF worden. Ach, helemaal ongelijk hadden we niet. Het Duitse levenslied én DAF stonden voor een bloeitijd, al is het dan geen blijvertje gebleken.

Peter Fokker (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)

De 750 moest het ‘truttenschudder-imago’ van deze voorganger 600 krachtig oppoetsen. Hoofdrol in dit filmpje speelt uiteraard de Variomatic-transmissie.