Net als Toyota zou Honda best willen overstappen van NiMH naar Li-ion-accu’s in hun hybride-auto’s. Maar zo goed als Toyota is Honda daar heel omzichtig mee.

Is Li-ion wel helemaal veilig, gaat het net zo lang mee als NiMH, vraagt men zich nog af. En kan het goedkoper, want lithium-ion-cellen zijn nog erg kostbaar. Dan moeten er ook nog fabrieken komen die genoeg Li-ion-accucellen kunnen produceren, voordat de groeiende hybrideprogramma’s van Toyota/Lexus en Honda erop kunnen overstappen.

Tweede samenwerking

De directies van Honda en GS Yuasa, naar eigen zeggen derde grootste fabrikant van auto-accu’s ter wereld, hebben zich voorgenomen volgend voorjaar samen een bedrijf op te zetten. Dat concentreert zich op ontwikkeling en productie van Li-ion-accu’s voor auto’s.

Het zwaartepunt ligt bij Yuasa, dat 51% van de aandelen krijgt. Ook komt het hoofdkantoor van het nieuwe bedrijf bij hen, en moet de nieuwe fabriek op hun terrein verrijzen. Niet meer dan logisch, is dat de Li-ion-techniek van Yuasa als uitgangspunt zal dienen.

Dit jaar heeft GS Yuasa in een vergelijkbare overeenkomst Lithium Energy Japan opgezet. Partners daarin zijn Mitsubishi Co. en Mitsubishi Motors Co., waarbij ook hier Yuasa 51% van de aandelen houdt. In de zomer legde Yuasa de hand op een stuk land, waar al in 2009 een fabriek van Yuasa’s Li-ion-cellen moet draaien. Die gaat eerst leveren aan Mitsubishi.

Veelzeggende cijfers

Er zijn bij Lithium Energy Japan al van veel andere kanten aanvragen gekomen. Naast de behoefte van Mitsubishi’s auto-afdeling, en de andere bedrijven van de Mitsubishi-groep. De Lithium Energy Japan-fabriek zal 200.000 cellen per jaar gaan maken.

Kunnen ze aardig mee uit de voeten? Vergeet dat maar. Alles gaat naar Mitsubishi Motors, dat komend jaar zijn elektrische mini-auto i-MiEV wil bouwen. Waarbij die 200.000 accucellen genoeg zijn voor welgeteld tweeduizend (!) i-MiEVs.

Tja, elke cel heeft maar 3,7 V en 50 Ah te bieden. Je hebt er dus echt veel nodig in een auto. Of er moeten nog veel betere, sterkere cellen ontwikkeld worden.

Elektrificatie voor het blok

Kortom, de ongemakkelijke waarheid is dat fabrieken die flinke aantallen (voor auto’s geschikte) Li-ion-cellen maken gewoonweg nog niet bestaan. Accufabrikanten lijken op goud te zitten, met hun kennis van Li-ion-techniek.

Maar ze kunnen niet razendsnel fabrieken uit de grond stampen, zonder samenwerking met kapitaalkrachtige partijen als een autoconcern. Bovendien willen autobouwers graag nog veel kleinere accucellen, dus is ook veel geld voor ontwikkeling nodig.

Dat werpt toch een ander licht op de plannen in de autowereld, die massaal zegt op korte termijn elektrische modellen aan het gamma toe te gaan voegen. Allemaal met Li-ion-accu’s, zeggen ze. Niet mogelijk, tot er een heleboel fabrieken opgezet zijn.

Of men moet het eerst maar ‘ouderwets’ op nikkel-metaalhydride houden, zoals Toyota/Lexus en Honda. Lastig, want dat neemt veel meer ruimte dan kleinere en lichtere Li-ion-accu’s. Voelt u ‘m , waar Honda zijn Formule 1-budget nu liever aan besteedt?

Peter Fokker (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)