Natuurlijk, de grachten en smalle straatjes geven de Utrechtse binnenstad sfeer. Voor de bevoorrading van de winkeliers hebben ze echter zo hun beperkingen. Een lossende vrachtauto blokkeert al gauw de doorgang.

Slimme distributie

Het Cargohopper-distributiesysteem gaat slimmer om met die beperkingen. De goederen voor de binnenstadondernemers gaan niet direct de stad in, maar eerst naar een distributiecentrum op Industrieterrein Lage Weide langs de A2. Daar worden ze overgepakt in wissellaadcontainers ter grootte van drie europallets. Die gaan met zijn tienen tegelijk op een citytrailer en vervolgens achter een trekker naar een overslagpunt op de Zeedijk.

Binnenstadvriendelijk

Nu de goederen op 300 meter van de binnenstad zijn, komt het Cargohopper-treintje in actie. Op ieder van zijn drie wagonnetjes komt een wissellaadcontainer en zo gaat het elektrische locomotiefje richting binnenstadondernemers. Eerlijk is eerlijk, dat doet het allervriendelijkst. De elektrische aandrijving is stil en zonder lokale emissies. En het voertuig is maar 1,25 m breed, dus iedereen kan er langs.

25 ton

“Bovendien bespaart één rit met het treintje vijf tot acht bestelautoritten van het distributiecentrum op Lage Weide naar de binnenstad”, denkt Cargohopper. “Op jaarbasis scheelt dat 100.000 bestelautokilometers en die zouden anders 25 ton CO2 uitstoten.” Aha, daar komt dus die 25 ton vandaan.

Terug met het afval

Die berekening lijkt wat optimistisch, maar met het concept is verder niets mis. Van Gansewinkel sluit dan ook graag aan. De afvalverwerker onderzoekt inmiddels of Cargohopper de ‘retourlogistiek’ van de winkeliers voor zijn rekening kan nemen. “Het mes snijdt aan twee kanten”, zegt een woordvoerder. “Wij hoeven niet met een truck de binnenstad in en de Cargohopper hoeft niet meer leeg terug.”

Verduurzamen!

En toen kwam de Provincie Utrecht. Provincies zijn rijke bestuursorganen, dus wilde de Provincie graag een verdere verduurzaming van de Cargohopper subsidiëren. Tja, hoe verduurzaam je de Cargohopper verder? Eigenlijk kan dat maar op één manier. Je moet de elektrische energie duurzaam opwekken. Maar ja, zolang onze energiemaatschappijen worden overgenomen door buitenlandse bedrijven die vooral kolen stoken, is de elektriciteit uit het stopcontact niet echt duurzaam.

Zonnepanelen op het overslagstation?

Hoe dan wel? Zonnepanelen en een tweede accuset op het overslagstation aan de Zeedijk? Het tweede pakket zou dan duurzaam worden opgeladen terwijl de Cargohopper op het eerste accupakket rijdt. “Dat had gekund”, zegt www.cargohopper.nl. “Zeker omdat het uitwisselen van batterijpakketten bij de Cargohopper maar 3 tot 5 minuten duurt.”

Bestaande techniek

Helaas, er was één grote ‘maar’: “Dat is bestaande techniek”. En hoe rijk ook, de Provincie Utrecht gaat niet iets subsidiëren dat al bestaat. Vandaar het alternatief: plaats zonnepanelen op drie wissellaadcontainers! Briljant! Natuurlijk, de wissellaadcontainers met zonnecellen staan het grootste deel van de dag onder dak. En op de schaarse momenten dat ze achter het locomotiefje hangen, staan ze vaak in de schaduw van de smalle Utrechtse straatjes. En juist daarom is het briljant. Niemand deed het immers eerder, dus is het geen bestaande techniek en dus is het subsidiabel!

Duurzame toekomst?

De site van Cargohopper werkt graag mee en doet nu net alsof de zonnepanelen goed zijn voor de 25 ton CO2-besparing. Hoeveel overheidsgeld moet er nog door de goot stromen voor onze duurzame toekomst een feit is?

Erwin den Hoed (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)