Nissan heeft zojuist de elektrische Leaf geïntroduceerd. Eind 2010 moet een beperkte productie starten, en in 2012 de massafabricage. Een jaar of zeven later komt dan een stroom opgebruikte Li-ion-accu’s op gang.

Tweede leven

Naar zich nu laat aanzien richten autofabrikanten op zes tot tien jaar haalbare levensduur voor een Li-ion-aandrijfaccu. Na die tijd is de accu niet stuk, maar wel moe. Hij wil niet meer dan 70 tot 80% van de lading opnemen die hij als jonge accu aankon. Daarmee lopen de prestaties (vooral actieradius) onacceptabel ver terug bij gebruik in een auto.

Voor andere toepassingen is de Li-ion-accu dan nog een hele tijd bruikbaar. Vooral wordt gedacht aan tijdelijke stroomopslag, als noodvoorraad, of om pieken en dalen in het stroomverbruik op te vangen. Met name belangrijk bij de stroomproductie door windmolens of zonnepanelen. Daar moet je liefst stroom kunnen opslaan wanneer het waait of de zon schijnt, als die stroom niet direct door kan naar verbruikers.

Nissan zegt dat in 2020 alleen in Japan al vraag zal ontstaan naar een ‘tweedehands’ accucapaciteit die met 50.000 auto’s overeen komt. Afgedankte auto-accupakketten worden dus geld waard.

Eerst Japan en de VS

Om de verwerking van gebruikte Li-ion-pakketten te sturen heeft Nissan nu een overeenkomst met handelshuis Sumitomo. Eind volgend jaar willen ze een gezamenlijke onderneming opgezet hebben die het ‘4R’-model gaat hanteren. In Japan en de VS moet die onderneming dan operationeel zijn. Met Renault wordt nog onderhandeld of het ook iets voor Europa zou zijn, en hoe dat dan opgezet kan worden.

Het 4R-model slaat op ‘re-use, re-sell, refabricate, recycle’. Dus eigenlijk alles waarmee je nog geld kunt maken uit gebruikte auto-accupakketten. Reviseren, doorverkopen, onderdelen hergebruiken in nieuwe accupakketten, of als laatste optie materiaal hergebruiken.

Een probleem minder?

Dan heeft Nissan de cirkel rond. Met NEC maken ze in het gezamenlijk bedrijf AESC nieuwe Li-ion-accu’s, zelf maken ze de auto’s eromheen, en met Sumitomo vangen ze de accu’s na gebruik weer op. Dit kon wel eens een heel sterke zet zijn, als Nissan een inleversysteem voor deze accu’s kan invoeren.

Groot probleem is immers dat Li-ion-accu’s zo duur zijn. Terwijl je er juist nog heel veel nodig hebt om onbezorgd een redelijk eind elektrisch te kunnen rijden. Met een inruilsysteem zou het mogelijk zijn de tweedehandswaarde, als die inderdaad gaat ontstaan, te gebruiken voor korting op de nieuwprijs.

Op die manier kan elektrisch rijden ook zonder zware subsidies een betaalbare optie worden. Dan komt na een tijdje een stroom van gebruikte auto-accu’s los, waardoor een vraag daarnaar kan ontstaan. Want als u elektrisch rijdt wilt u zonnecellen op uw dak, om gratis uw auto te voeden. Dan heeft u accu’s nodig om de stroom op te bergen, en geen gratis zonnestraaltje verloren te laten gaan. Slim plan, dat accu-hergebruik.

Peter Fokker (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)