Het is overdag. Het zicht is goed. De stereocamera’s achter de voorruit houden de weg nauwlettend in de gaten. Hoe sterk remt de bestuurder af voor deze bocht met die bochtstraal? Wanneer remt hij? Hoe hard? Hoe stuurt hij de bocht in? DrivSco, een afkorting van Driving Scool, ziet het allemaal en slaat het op.

Het geleerde in praktijk

Nu is het nacht. De bestuurder tuurt in het donker. Dankzij de infraroodschijnwerpers in de koplampen heeft DrivSco wel een glashelder zicht op de weg. De auto nadert een scherpe bocht. DrivSco kent de bestuurder. Hij weet precies wanneer die zal remmen voor een bocht als deze. Maar de bestuurder remt niet. Dat kan maar één ding betekenen, weet DrivSco. De bestuurder ziet de naderende bocht niet! DrivSco aarzelt geen moment en slaat alarm.

Iedere bestuurder is anders

Een megaprestatie van DrivSco, die berust op interpretatie van 3D-beelden. Zelfs beelden die heel veel op elkaar lijken kunnen een andere normale reactie van de bestuurder uitlokken. DrivSco leert precies op welke beeldaspecten hij bij deze bestuurder moet letten. Bij andere bestuurders ligt het allemaal net weer even anders. Toch assisteert hij ook die punctueel.

Collegegeld

42% van de ongevallen met dodelijke afloop gebeurt ’s nachts. Een assistent die dan een handje helpt is dus goud waard. Om die reden steunt de EU het DrivSco-project met een subsidie van 2,8 miljoen euro.

Prototype

Hella installeerde het systeem in een testauto en de resultaten zijn veelbelovend. DrivSco leerde het normale rijgedrag van de verschillende bestuurders uit de testgroep herkennen en had daarna ongewoon gedrag meteen door.

Wie is straks de baas?

Prangende vraag: als DrivSco zo snel leert, heeft hij straks de bestuurder dan nog wel nodig? De ontwikkelaars hebben een duidelijk antwoord: “Wij ontwikkelen geen zelfsturende auto. Dat is juridisch veel te lastig. Wij ontwikkelen systemen die de bestuurder op een intelligente manier ondersteunen”.

Erwin den Hoed (Redactie Auto & Motor TECHNIEK)