blog
Toyota-sjoemelsoftware in 1993
Zomaar een recente tweet: “#Sjoemelsoftware, ik kan me een #AMT artikel herinneren over een #Toyota lean burn. Die herkende de test ook, 24 jaar terug!” Oef, twitteraar ‘Jos @PWS_Castaert’ is lang van memorie. Na flink spitten, graven en stof happen in het AMT-archief was het bingo. AMT 11, 1993: “Toyota lean burn motor: Zuinig, maar ook schoon?” Ok, geen 24 jaar terug, maar 23. Dat vergeven we Jos, want het artikel is machtig interessant.
Wat was er aan de hand? Toyota had de Carina uitgerust met een 1.6 lean burn motor. Dankzij een heel arm mengsel (λ = 1,5 tot 1,6) in deellast, was die motor onder veel voorkomende omstandigheden superzuinig. Pas bij zware belasting en/of hoog toerental schakelde de motor om naar λ = 1 of naar vollastverrijking. In het artikel in AMT 11 van 1993 legt AMT-medewerker D.J. Boosman uit dat het ontsteken van zo’n heel arm mengsel niet eenvoudig is: “Dat ligt ver voorbij de grens (λ = 1,2 tot 1,3) waarop een mengsel tot voor kort als nog betrouwbaar en volledig te verbranden werd geacht.” Zoals het in AMT hoort, bespreekt hij hoe de Toyota-ingenieurs het toch voor elkaar kregen.
Supervuil uitlaatgas
Allemaal prima, maar toen kwam ‘Auto Motor & Sport’. Dat deed uitlaatgasmetingen met de Carina en twee andere auto’s tijdens een praktijkrijcyclus op weg. De Carina viel genadeloos door de mand: “Bij de snelwegcyclus schoot de NOx-emissie als een raket omhoog tot het 26-voudige van de BMW.”
Na een test door het Duitse Auto Motor & Sport past Toyota zijn lean burn motor aan. De belangrijkste aanpassing komt pas na de AMT-test uit de mouw: het motormanagement heeft leren sjoemelen.
AMT test de verbeterde motor
Eind 1993 was dat verleden tijd. Toyota had de lean burn motor verbeterd en AMT vergeleek de emissies en het verbruik van zo’n nieuwe Carina met die van een Passat 1.8i. De vergelijking startte met een rondje IJsselmeer: Carina 1 op 14, Passat 1 op 11,6. En: “Daarbij bleek de Carina ook nog een stuk pittiger.”
Schoon op de testbank
Daarna de emissies op de testbank. Ook daar leek alles in orde: “Geen sprake meer van ongewoon hoge NOx-waarden”.
Afbeelding en bijschrift uit AMT 11 van 1993.
Maar hé: “Geen kunst! De Carina bleef tijdens de metingen op de rollenbank hardnekkig op λ = 1 draaien. Hier klopte iets niet!”
Eerst afremmen, dan lean burn
AMT deed navraag bij de importeur. De Technische Dienst daar kende het fenomeen: “Niet alleen de parameters belasting en motortoerental bepalen wanneer er lean burn gedraaid wordt, er moeten ook één of meer deceleraties hebben plaatsgevonden.” Tja, en die heb je niet op de testbank…
Niet geheimzinnig
Wow, zuinig op de weg, schoon op de testbank. U vraagt, wij draaien! En Toyota deed er niet eens geheimzinnig over! Lees het volledige AMT-artikel uit 1993 over de Toyota-sjoemelsoftware hier!
