Voor de automobilist is de airco niet meer dan een klein schakelaartje op het dashboard. Technisch gaat er veel meer achter schuil. De installatie bestaat uit een compressor, condensor, verdamper, leidingen, aansturing en bedrading. Al met al brengen die componenten de nodige kilo’s met zich mee. Ook andere extra voorzieningen zorgen voor extra gewicht. Denk aan een schuifdak, automatische transmissie en zelfs stoelverwarming of elektrische verstelling.

Door hun extra gewicht beïnvloeden dit soort opties de rijeigenschappen en de onbelaste hoogte van de auto. Om die ondanks af-fabriekextra’s toch zoveel mogelijk constant te houden, werken auto-fabrikanten met gewichtslimieten. Bestelt de koper één of meerdere extra’s die de auto over zo’n limiet heen helpen, dan worden aan de productieband stijvere veren gemonteerd.

Zo zijn er vaak wel vier tot zes gewichtslimieten en minstens even zoveel verschillende veren. Want niet alleen gewicht speelt een rol, ook bijvoorbeeld het al dan niet monteren van een stabilisatorstang vraagt om een andere veerconstante.

Maar hebben een paar extra koffers of een chauffeur met obesitas, niet veel meer invloed op het autogewicht dan een airco of elektrische stoelverstelling? Helemaal waar, maar dat heeft de autofabrikant niet in de hand. Hij zoekt naar het optimum bij het verwachte gebruik. En waarom veel merken voor die veren met uiteenlopende veerconstante een kleurcode gebruiken? Dat voorkomt vergissingen aan de band.