Op zich gaat al jaren de voorspelling dat er teveel schadebedrijven zijn, en er dus een sanering moet plaatsvinden waarbij de zwaksten uitvallen.

Naar de mening van Rabobank is dat tot heden uitgebleven omdat veel schadebedrijven konden overleven op eigen vermogen, en niet zwaar belast zijn met schulden. Dit interen op eigen middelen zou echter niet langer zijn vol te houden, zodat dit jaar dan toch gedwongen slachtoffers gaan vallen die het niet langer redden.

Middelgrote onderneming in gevaar

Het aanbod in schade daalt, ook dit is bepaald geen nieuws, en de prijzen staan onder druk. Daarom gaan schadeherstellers over de kop, of ze eten hun eigen vermogen op. Toetreden tot een keten, of op een andere manier samengaan met andere bedrijven ziet Rabobank niet als de oplossing om te kunnen overleven.

Ze verdelen de branche in drie groepen. Kleine bedrijven die lokaal werken en heel flexibel kunnen zijn in wat ze doen, grote bedrijven die het moeten hebben van de aantallen en daarom superefficiënt werken, en middelgrote bedrijven die het vooral moeilijk gaan krijgen.

Een middelgroot bedrijf werkt in deze visie wel efficiënt, maar haalt niet voldoende aantallen uit de gestaag afnemende gestuurde schadestroom om van te kunnen leven. Hun efficiënte werkwijze maakt het ook erg lastig om andere activiteiten op te pakken, want die verstoren de efficiency van het gebruikelijke schadeherstel.

Verzin een list

Met statistieken onderbouwt Rabobank dat de totale schadelast al jaren daalt. Men rijdt minder kilometers, kiest kleinere auto’s en wordt beter beveiligd door elektronische hulpjes. En velen laten kleine schades niet meer herstellen.

Wat nu te doen? Het advies is om specialisaties op te pakken, naast klassiek schadeherstel. Dank aan kunststofreparatie, spotrepair of reconditionering. Met daarbij een plan om nieuwe klanten te werven: “er is heel veel mogelijk in modern schadeherstel, maar het publiek heeft daar geen idee van”.

Nog een suggestie is om werk van buiten de autobranche erbij te halen, zoals het spuiten van meubels of industriële objecten. Gebruik de fantasie dus.

Jong personeel bittere noodzaak

Weer ondersteund met statistieken van Focwa wijst Rabobank op de absolute noodzaak jong personeel binnen te lokken. Een eng tabelletje geeft aan dat in 2011 maar 677 nieuwe personeelsleden de branche binnentraden, terwijl er 2174 uitstroomden. Die uitstroom van ervaren ouderen gaat de komende jaren alleen maar groeien.

Daar moeten jongeren voor terugkomen die tijdig de ervaring van de ouderen overnemen. Bovendien, zegt Rabobank, zijn die ouderen veel duurder en spaar je kosten door jongeren aan te nemen. Als je ze tenminste veel meer dan nu enthousiast weet te krijgen voor het vak.

Drie strategiën

Naar het idee van de Rabobank moet de schadebranche af van de focus op alleen maar kosten. Het zou meer moeten zoals in de gezondheidszorg. Basiswerkzaamheden (noodzakelijk herstel) voor een gestuurde lage prijs, met daarnaast diverse recepten voor betere zorg (spotrepair, cosmetisch herstel).

Dat zou moeten worden afgesproken met verzekeraars, die dan pakketten aanbieden waarin staat omschreven welk soort herstel gedekt wordt, met duurdere opties voor meer herstel.

Voor het schadebedrijf van de toekomst schetst Rabobank de navolgende strategiën, die we direct uit hun rapport overnemen:
• Lagekostenstrategie: De zogenoemde “herstelfactory” met de nadruk op kwantiteit en gestuurde schadestroom en daarmee op de noodzaak te streven naar efficiënte bedrijfsprocessen, met afspraken vanuit het landelijk netwerk en met focus op procesbeheersing.
• Focusstrategie: De zogenoemde “netwerker” met focus op de niet gestuurde schadestroom, kleinschalig, regionaal/lokaal opererend en ondernemerschap met focus op klantrelatie en netwerken omdat hier het gunnen een belangrijke rol speelt.
• Differentiatiestrategie: Het zogenoemde “herstelatelier”, de creatieve geest; ook oog voor alternatief werk, lokaal en soms regionaal georiënteerd, veelal co-creatie met klant en met pro-actief ondernemerschap dat sterk gericht is op productoplossingen, creativiteit, innovatie en uitstekende relatie met markt (netwerken). Opdrachten zullen daarbij uitdrukkelijk niet altijd automotivegerelateerd zijn. Deze traditionele en vaak kleinschalige ambachtelijke hersteller is technisch hoogwaardig onderlegd, maar vaak weinig klantgericht en commercieel.